IMPI’s ADVENTURES

Reisverhalen

Nederland

Nadat we op 11 oktober 2011 thuis waren gekomen van onze 2 jaar durende overland reis door Afrika, het Midden Oosten en Europa, zijn we bij papa in huis gaan wonen. Van de 15 maanden en 6 dagen dat we in Nederland zijn geweest, hebben we bijna 13 maanden gewerkt. En daardoor hebben we (hopelijk) genoeg verdiend om weer een tijdje op reis te kunnen. In deze 15 maanden hebben we ook onze impi opgeknapt. Ro heeft o.a. de versnellingsbak en tussenbak gereviseerd en ik heb haar geschilderd en de kasten bekleed met vinyl. Helaas is ze nog niet helemaal klaar om mee op reis te gaan. Tijdens onze reis zal ze in een mooie opslag wonen.

De plannen waren op het laatste moment behoorlijk omgegooid, waardoor we opeens behoorlijk plotseling deze reis hebben voorbereid. Het was soms een beetje stressvol en haasten, maar het is gelukt. Hoe lang we precies wegblijven weten we niet, welke route we gaan nemen weten we niet, maar we zijn nu in Bangkok en zullen het wel zien.

We hadden besloten de dag na mijn vaders 65^e verjaardag te vertrekken, dus op 17 januari. We hebben gelukkig goed afscheid kunnen nemen van iedereen met diverse etentjes, avondjes en activiteiten de laatste weken. Deze keer blijven we niet zo lang weg als de vorige keer, maar een jaar is ook best lang.

Op 16 januari vierden we papa’s verjaardag, regelden we de laatste dingen en ging alles in de rugzakken. Deze zijn toch een stukje zwaarder geworden dan de bedoeling was. We hebben 2 grote rugzakken bij van ieder bijna 14 kilo en Ro heeft nog een dagrugzak met de waardevolle spullen van 6 kilo. En we vonden het zelf behoorlijk minimaal wat we meenemen. Maar met tent, slaapzakken, matrassen, klamboe en hangmat, gaat het natuurlijk ook wel redelijk snel. ’s Avonds probeer ik niet eens op tijd te gaan slapen, want dat lukt toch niet. Om 1 uur gaan we naar bed, maar we zijn klaarwakker. Rond 2 uur vallen we in slaap. De volgende ochtend gaat de wekker om 6 uur.

Op 17 januari vliegen we om 12:00 uur naar Kuala Lumpur. We moeten om 9 uur op Schiphol zijn en om 6:45 uur rijdt Ro met zijn ouders in de auto en ik met mijn ouders naar Schiphol. Om 8:45 uur staan we op het meetingpoint waar we Henry ontmoeten. Dan leveren we onze tassen in en gaan we met z’n allen koffiedrinken. Tegen 11 uur moeten we echt afscheid nemen, wat uiteraard niet mijn sterkste kant is. We zijn vlot door de douane en dankzij een zeer lang interview over wat Ro van de wc op schiphol vindt, met de meest lachwekkende vragen, waren we al snel in een wat vrolijkere stemming. We boarden op tijd en alles en iedereen zit klaar in het vliegtuig, maar het vliegtuig is kapot. Bijna 1,5 uur later (waarom zetten ze in hemelsnaam de films niet alvast op??) vliegen we dan toch weg. We zouden in Kuala Lumpur 2 uur hebben om over te stappen, dus we gingen er vanuit dat we dat vliegtuig zouden missen. Maar volgens de boardcomputer zouden we om 8:10 uur landen (ipv 7 uur), dus misschien hadden we nog een kans. Het vliegtuig naar Bangkok zou om 9:10 vertrekken. De vlucht naar Kuala Lumpur duurde bijna 12 uur en zat vol. We zaten in het midden en zeer ongemakkelijk en krap. Van slapen was geen sprake.

Op 18 januari (8:10 uur plaatselijk tijd, 01:10 thuis) waren we inderdaad in Kuala Lumpur geland. We zaten op 6 rijen na achterin het vliegtuig en alleen de voorste deur ging open. Iedereen ging ons dus voor het vliegtuig uit. Eenmaal buiten zetten we het op een lopen. Al rennend probeerden we te achterhalen waar we heen moesten en sjeesden gang in gang uit. Uiteindelijk liep het dood en moesten we daar de trein in. Die kwam snel en we reden naar de andere kant van de luchthaven. Daar zetten we het weer op een sprintje en we kwamen tegelijk aan met de mensen die als eerste het vliegtuig uit waren gegaan en met een grondstewardess mee waren genomen. We konden gelijk de tassen scannen, visa aanvraag invullen, een paar minuten wachten en het vliegtuig in. We gingen er niet vanuit dat de rugzakken mee zouden gaan, maar wij waren er! Ook dit vliegtuig had mankementen en er gebeurde niks. We waren diep in gesprek met de man naast ons op de stoelen, dus de tijd ging snel. Na een uur kwam de mededeling dat we het vliegtuig weer uit moesten en er een ander vliegtuig zou komen. We moesten een half uur voor de scanners wachten, daarna nog een half uur voordat we konden boarden, maar al met al vertrokken we “slechts” 2 uur later. En wellicht deze keer met onze bagage? Om 11:15 uur (4:15 uur thuis) gingen we de lucht in. Ondanks dat ik mijn ogen amper open kon houden, wilde ik Maleisië bewonderen en Thailand zien. Gelukkig kwamen er na 20 minuten wolken, zodat ik toch niks zag. Ik kon anderhalf uur mijn ogen sluiten, maar slapen was onmogelijk. We gingen weer een uur terug in de tijd, dus het was slechts 12:00 uur plaatselijke tijd (6:00 uur thuis) toen we bij Bangkok landden. We moesten een eind lopen naar immigratie. We hadden geen 2 minuten later aan moeten komen, want dan hadden we in plaats van een paar mensen voor ons in de rij, tientallen mensen voor ons gehad. Maar wij waren vlot aan de beurt, kregen zonder vragen (of kosten) ons visum voor een maand en konden naar de bagageband. De tassen waren al duizelig van de rondjes die ze draaiden en wij waren blij dat we onze rugzakken hadden. Vol verwachting liepen we de hete Thaise zon tegemoet.

Uitgegeven: € 804 2x ticket Bangkok + € 60 2x ticket Thailand uit